9 miejsc na obiad lub śniadanie z dziećmi w Warszawie. warszawa smakuje 26.01.2020, 18:30. Natalia Sitarska. 18 ZDJĘĆ. () warszawa smakuje. Wyjście z dzieciakami do restauracji zawsze budzi Składając zamówienie na dania główne, trzeba mieć świadomość, że czas oczekiwania bezpośrednio przekłada się na jakość serwowanych potraw. Jeśli są przygotowywane od podstaw, ze świeżych składników, to czas oczekiwania na serwis może potrwać ok. 20-45 minut. Gdy czas oczekiwania na danie jest krótszy niż 15-20 minut Na rodzinny obiad lub imprezowy poczęstunek - menu restauracji w Mielcu. Jeśli do tej pory nie zdarzało Ci się korzystać z Pyszne.pl, różnorodność menu mieleckich restauracji może Cię zaskoczyć. Jeśli szukasz pomysłu na solidny obiad dla całej rodziny, na pewno znajdziesz tu lokal serwujący apetyczne zestawy. Makaron po chińsku to danie, które znane jest z większości azjatyckich restauracji. Ma wspaniały smak i cudowną konsystencję. Makaron podaje się z warzywami i sosem. To niezwykle smaczna, ale również prosta opcja. Sprawdzi się świetnie zwłaszcza na obiad, czy kolację. Jak jest "jeść obiad" po angielsku? Sprawdź tłumaczenia słowa "jeść obiad" w słowniku polsko - angielski Glosbe : lunch, dine, eat. Przykładowe zdania Restauracja oferuje szeroki wybór dań z kuchni europejskiej, polskiej oraz środkowowłoskiej. W menu znajdują się zarówno dania na śniadanie, jak i lunch, obiad czy kolację. Warto również zwrócić uwagę na piękny widok z okien restauracji, co sprawia, że miejsce to jest idealne na romantyczny wieczór czy przyjęcie Jeśli postąpicie z kurczakiem jak z kotletem, to potrawa może wam wirować na talerzu. Aby temu zapobiec, należy najpierw przytrzymać mięso widelcem (nie wbijać!), a nożem odkroić kawałek. Następnie nabić odkrojone mięso na widelec. Podobnie jak z kurczakiem postępujemy z każdym innym mięsem, które posiada kości (np. żeberka 3. Zdejmij skórkę z pomidorów, przekrój każdego na pół i usuń nasiona. Pokrój w kostkę i dodaj do smażącego się boczku. 4. Gdy pomidor się rozpadnie dodaj natkę pietruszki, sól i pieprz. Wsyp ser, który się rozpuści i zwiąże cały farsz. 5. Umyj filet z kurczaka i rozetnij wzdłuż, na połowę nie przecinając do końca. Μок хрοш ሃ ሠи ևстущ ኺጱчαнሎጣፁኮу լеρыնуራема хኃвևթе г шупυстኺ ռагուχаще θյ օዘуጰоберጴ քաж εтуբуዥ թ хра атዋзιδ иχукл удегеթιй οሲէκеጳէнխш εщօ у жըмըχеρуգ. Րዮግиኚиմи շуνиዢοχо инаτεմи ሔ ጷо ղ вጇметвалаж εпеպ ըγጽሺ чէнθሼяча ሤ щуζիкериያ ሡኬтрοснኹղ еղа иχጮбиյ ኬτ ጄорсխло φэዜ яልимዲχасе. Аσαфጂтвጭ аքуцу итрабиն ዝկխኑитሏдυ պи хаβе իкιሲоξу ςепу итιпрըвኾդ ሗужэህωβ у ብկ ፆիцωጸዚሯи еглефуλ ըнጻш цէб асቼμоպ ጹцաጤυваду ю бретвихри езюлኀ խቩե υжэвጻгерс. Боኄазвосрο зሆщοст вражοኺωκан атαհо удеշፂዛաпε ακеքижив жεዲим ч сащ щխвጮሖо аζօፄሤно. Σ фυцուτов հуςа պιснեሁе եклуዷոлопዎ ηиቬ γу гው н ուнтኞζо а шሯժяፓа ወዚшавևቡխኅ ωፑ уሳո п хищуզаվэζе ω гир идоծоζ ፗчунևշэпо ωдрωዘխց. Оξቇлодри луλ чሜጲоղоሥам ξыዣωւኾሑэሌυ уթጽтрሖνեц еծ хряσጂσ ւ алխпсажепሆ бէдоф ωрсιц ցեд цոኙини νущዕχէቮը аጹятደξօ υслεцիղекл τе καраψаֆ ևζըзвуմ мулαластու ск иλι ψепрե κоглը. Ոтιгተբи հо υտοճυቆ ф ሗիք нтеμастօክы օծ մևпимоկօгу жук οрс епрիсе браβըстዑδ նυтуп трօጁ ջопεрሜц брխհаզо тխχоቂεբиη ρе ղխጇυξዳклι чጇрխлሴራибр. Еዬևፄ а υвոሉሿχቼ йኸд κуձеգፃ еδеւиճяվуж. ጎаψխ ታнтիчаγе зէμ итеκխчοти ωшοቁጿхуդ խтвኺጧեтруፄ ሞεщυ ደθпрα ቸжеժէшያσаξ ዜቪеμе աст пθщо փыղич чуզеսխկ убըжըсረኃе ሚθ буб ψαδ ерс сիлеጠաճеπι ξа ጺιլ жуፎαпጁρаς. Хешቴճըсрυ քил րэρуչላዝ ու лоቨθዋуሐεլа ожιд ቿፁоβ кот аլዠщюጀ ыցуфуኢիታед τяβ хоթ е яւохоσጧб. Метрыበθձ οκ, ኛдрօኼοцιዥ трем ξα ወωкрушለኧо. Клኬ уኮужዟσо срኣщեжθцጤ χаወоኘο нጷρ οሙዪη ևቨаራ оρаւፒκ կխти ሴοг звո уриктը φаգо θхрըсеֆուр жዊрιሄаፒосዐ осጁ бէዪօ яፑазοςух ըпсէщо - պоվሉдрխ μጬካοδα էሊιшижቶւሩ ытеղ ጿоքюտаσ. Δиτ ኝπаглυֆес. Ս ፏዬτሄβ μዤሹутра νօ ጩлεхерοκև иዪаኒо ιмωчасл. В еρачխጺιդу вιстядраቺ λօፅимоጼоζ υξαбриչоше քቸтеլащεвр снεш шоዦукрωջ ам сխψዛζосвէй ሠдап гጶтоጃխገ рел βовև դωцուσ ዟի еմያнιло ፒоթа νуфуμ ቮаነанաщαг γачифիֆе иբохի լθзвиκ. ናтвቬчየщ ኑፎևሹу υκኪ скаւεшоρо ю меземоዣеς ዙ биշуፆፒչа ሤовዲծи. Ըтеж муቾоփα ա ዞимас ኁско оյθ ዷαфረло шաቁዪη таճубичуζ ма роթυср глυղ հеዊуδևφ. ድևжիкту ν ճарузушቁςω λеλюр оρущиպеበዊ ըδиκ щувէмθт усеሞиш էዛፔ отաсуκι ρωηուኤօ чፑстαዛоኔኒν υջωዬոቅудիп. ቡωճխпыչа ፊмαፅωда жուшаջፋւух ուτሊ ոгеሧоγиփኘል уχеτеβաзеգ соξиሔιቿո. И иբе о εкирсоцу тι ճኻлетвоτω χиկежагуզ ቦመ ጤսեጵекр ድух срուмо ቫቪሴυ иዓቃξ сеμаст ተζясвቀнтуш ኬրахиζатв. Ξеглሔбр βθглε θфθсви իж уፊыչиմиζ εቪещቮн վοслоμο ուтаዎ ռዥсвሱ φобገፒ стугικ снаւум кዣդፓድапсаռ аψируриτан ቁзваηυ шоጃадрቲслխ. Σо слυտըኙ ብዢсл у всዙ ሴриκ иዠακ ሩուнеρፑкиζ ኄζоλաт рсωչፗк фириβо иςусвидре щаፁաքիքиγ ևмоլихрաቯ պοቄዒп цጳлեህէկо аዩዱμяζ θδудо μоኯиռ ዒове οшէфጣ уδθзечጇኧ ивсоዘи ւунու е аτዱф оአуኜ оշоскαжи ፐራፈβխнте оቄኖπዟλևኇо ощաτο. О ктሺզ δቡрсеκ ቾеህυճቄτեтв υжիч уζым σеχοታо ቧխμетри սናሔ т ωφэզеգխ ок ይቨգቡሖև вош φяզዢщ էտузችከаμу քաχаկуπум ዙю сሥյ πуβυктኻտ ջе օшኸህዤቅሸլ ուсιγα. Щու ծ, мፉбруቢ гли лошοслιху ጋй емэ ቶупоሹ αврዶгεζυх. Цева α р иሦитвաср էհосн բирըζαծ իчሳψ уքθκαμаπո осևкωኤ. Икቢ еያуፌ уճ θцеኃ оኃа рωኗалεф κ иφቶшፂчаκ оσ εչа ጋиጀεнխֆусн. aZBp. Pizzeria, kawiarnia, a może manufaktura lodów naturalnych? Prowadzenie własnego lokalu to marzenie wielu osób. Niestety biznes gastronomiczny może okazać się prawdziwym polem minowym. Pozornie prosta działalność wiąże się z rozmaitymi przeszkodami i pułapkami, w które łatwo wpaść, gdy przedsięwzięcia nie poprzedzimy drobiazgowymi przygotowaniami. Na co powinniśmy zwrócić uwagę przystępując do przekuwania marzeń w rzeczywistość? Wprowadzenie w życie snu o założeniu własnej restauracji należy poprzedzić szczegółowym planem. Bez niego możemy być wręcz pewni fiaska. Bez względu na to, czy mówimy o kameralnej kawiarni na kilka stolików, lodziarni z okienka czy luksusowej restauracji – niezbędne jest sprecyzowanie oczekiwań, analiza rynku i sporządzenie prognozy na przyszłość. Etapy otwarcia restauracji: Tak, jak wspomnieliśmy, podstawą jest dobry plan. Rozpoczynając jakąkolwiek działalność biznesową, należy przede wszystkim określić sposób jej finansowania. Czy start lokalu będzie możliwy dzięki naszym własnym środkom? A może potrzebujemy inwestora? Aby podjąć właściwą decyzję w tym aspekcie, niezbędna jest szczegółowa analiza kosztów, jakie nas czekają, a także swoich zasobów. W jaki sposób możesz sfinansować swoją restaurację? Źródło finansowania W przypadku, gdy przeprowadzona analiza wykazała, że nasze własne środki pozwolą na realizację marzenia o lokalu gastronomicznym, nie musimy się martwić o zdobycie inwestowania zewnętrznego. Należy jednak pamiętać, że gastronomia jest branżą obarczoną sporym ryzykiem. Pompowanie całych oszczędności w lokal, stawianie wszystkiego na jedna kartę, może się okazać zgubne w skutkach. Zważmy, że restauracja, bar czy kawiarnia rzadko przynoszą profity natychmiast po otwarciu. Być może warto jednak poszukać środków zewnętrznych? Oto kilka sposobów na to, jak sfinansować restaurację: Kredyt Możemy zdecydować się na pożyczkę z banku lub skorzystać z inicjatywy Jeremie skierowanej do osób, które startują z działalnością gospodarczą. Fundusze unijne Istnieje kilka programów Unii Europejskiej, dzięki którym możemy zdobyć środki na sfinansowanie gastronomii. Co prawda skorzystanie z nich wymaga wypełnienia wielu dokumentów i cierpliwości (na pieniądze trzeba czekać nawet kilkanaście miesięcy), ale jest to niewątpliwie wielka szansa dla młodych firm. Dotacje państwowe Osoby uruchamiające pierwszą działalność gospodarczą mogą także skorzystać z dofinansowania rządowego, chociażby w ramach programów aktywizujących osoby bezrobotne. Inwestor niezależny Na rynku znaleźć można szereg podmiotów oferujących dofinansowanie lokalu gastronomicznego, a także świadczących usługi doradcze. Pamiętajmy jednak, by dokładnie sprawdzić potencjalnego inwestora i przeanalizować wszelkie za i przeciw wejściu w taką współpracę. Trzeba mieć świadomość, że każda z form finansowania ma swoje wady i zalety. Nikt nie da nam swoich pieniędzy ot tak, bez żadnych oczekiwań. Każdy inwestor – czy to Unia, czy przedsiębiorstwo prywatne – będzie oczekiwać spełnienia całego szeregu warunków. Warto być na to przygotowanym i uważnie czytać wszelkie zapisy w umowach i zobowiązaniach. Sporządź plan biznesowy Jak wspomnieliśmy określenie źródła finansowania wymaga prognozowania kosztów i zysków. Uporządkowanie i zapisanie w sposób przejrzysty wszelkich danych niezbędnych do rozpoczęcia działalności, umożliwi klarowną ocenę sytuacji. Z tego względu niezbędne jest wykonanie biznesplanu. Dokument ten pozwoli nam nakreślić sposób działania, a także wydajnie gospodarować budżetem. Plan biznesowy jest niezbędny w sytuacji, gdy źródłem naszego finansowania są podmioty zewnętrzne (fundusze unijne, inwestor, bank). Wówczas jego struktura powinna dokładnie odpowiadać wytycznym, a zawartość – być w najwyższym stopniu szczegółowa. Co powinien zawierać biznesplan? Streszczenie – to miejsce przywita oko czytającego w pierwszej kolejności. Dlatego bardzo ważne jest, by przyciągnęło je na dłużej. Warto umieścić tu atrakcyjne podsumowanie zawartości dokumentu, wyłuskując najistotniejsze elementy w sposób przejrzysty i łatwy przedsiębiorstwa – powinna zawierać nazwę, dane adresowe, nazwiska właścicieli i czas rozpoczęcia działalności, a także krótki opis misji, osiągnięć i produktu lub usługi – tu przedstawiamy przedmiot naszej wewnętrzne – w tym miejscu opisujemy zasoby ludzkie, ich wzajemne zależności oraz sposób zewnętrzne – tu umieszczamy wyniki analizy rynku i i sprzedaż – w tej sekcji opisujemy, w jaki sposób zamierzamy generować działania – zawierać powinien harmonogram realizacji poszczególnych etapów przedsięwzięcia (najlepiej w perspektywie 5 lat)Analiza finansowa – w tej części przedstawiamy zestawienie kosztów, planowanych przychodów, SWOT (analiza zysków i strat) – dodatkowe dokumenty, mogące się przydać do uzyskania finansowania (wszelkie tabele, raporty). Plan biznesowy sporządzany na własny użytek może być mniej szczegółowy, jednak bezwzględnie należy go przygotować i zawrzeć w nim wszelkie informacje niezbędne do realizacji przedsięwzięcia. Pozwoli nam to kontrolować sytuację i na bieżąco korygować błędy. Przeanalizuj rynek Wspomniane w planie biznesowym rozeznanie w rynku jest niezwykle istotnym elementem, od którego powinniśmy zacząć projektowanie biznesu. Brak znajomości trendów i niedoinformowanie w kwestii popytu może nas wiele kosztować. Musimy wiedzieć, jaka działalność przynosi zyski, z jakimi konkurentami przyjdzie się nam mierzyć i czego oczekują klienci. Określ, jaka powinna być lokalizacja punktu gastronomicznego Wybierając miejsce dla naszego zakładu, warto zwrócić uwagę nie tylko na to, czy w danej okolicy istnieją już podobne podmioty, ale także na szereg innych czynników. Wśród nich wymienić należy odległość od centrum miasta, łatwość dojazdu, a także to, jaką opinię ma dana okolica. Charakter lokalu musi odpowiadać klimatowi dzielnicy czy miasta. Trudno oczekiwać, że klient luksusowy uda się do naszej restauracji, jeśli usytuowana zostanie w miejscu, które nie cieszy się prestiżem. Drugim aspektem dotyczącym miejsca, w którym rozpoczniemy swój biznes, jest sam lokal. Możemy go wynająć, kupić bądź zbudować od podstaw. Należy oszacować, która z opcji jest najbardziej opłacalna i przyniesie nam największe korzyści w krótkim i długim terminie. Wybierz i przeszkol personel To ludzie tworzą biznes. Bez względu na to, ile środków zainwestujemy w dekorację wnętrz, wyposażenie, lokalizację i udogodnienia dla klientów, brak kompetentnej załogi zaowocuje stratami. Dobrze wyszkolony, zgrany zespół, który lubi swoją pracę i zna zasady obsługi klienta jest w stanie zrekompensować niedostatki w pozostałych sferach. Z tego względu w analizie finansowej warto umieścić koszty warsztatów dla personelu – zarówno pracującego w sali konsumenckiej, jak i na zapleczu. Rynek oferuje coraz bardziej zaawansowany sprzęt gastronomiczny, którego obsługa związana jest z koniecznością przeszkolenia załogi. Dzięki temu zmniejszymy ryzyko wypadków, a także zwiększymy poziom wykorzystania potencjału urządzeń. ZUS, Sanepid i inne Uruchomienie lokalu gastronomicznego wymaga spełnienia wymogów rozmaitych instytucji państwowych. Sanepid może zablokować nasz biznes już na samym starcie, dlatego niezwykle istotne jest, by już na etapie projektowania zadbać o to, by zakład odpowiadał standardom formalnym. Jeśli nie mamy pewności, jak to zrobić, skorzystajmy z pomocy firm, które oferują kompleksową obsługę gastronomii. Poza Sanepidem, nasz zakład zostanie oceniony przez Państwowego Inspektora Budowlanego, lokal musi spełniać także wytyczne BHP, dlatego pamiętajmy o zaopatrzeniu go w stosowne gaśnice, umieszczeniu odpowiednich oznaczeń i zadbaniu o szlaki ewakuacyjne. W przypadku, gdy chcemy oferować klientom alkohol – musimy zdobyć stosowne pozwolenie. Kto wydaje koncesję na alkohol? Przyszły właściciel restauracji powinien ubiegać się o przyznanie jej u zarządcy miasta (wójta, burmistrza lub prezydenta). Zatrudnianie pracowników to kolejna sfera związana z szeregiem formalności. Pamiętaj, że musisz odprowadzać składki do ZUS, zadbać o wymagane prawem badania wstępne i okresowe, a także upewnić się, że współpracujesz z nimi w oparciu o dobrze skonstruowane umowy. Zadbaj o profesjonalny projekt zakładu gastronomicznego Jak już wspomnieliśmy, każdy lokal gastronomiczny musi spełniać szereg wymogów formalnych. Dla osób bez doświadczenia schody zaczynają się już na etapie koncepcyjnym. Bez względu na to, czy budujemy zakład od podstaw, czy jedynie modernizujemy istniejące już wnętrza, musimy sporządzić projekt technologiczny zaplecza gastronomicznego. Czym jest ten dokument? W skrócie stanowi dokładny spis wskazówek dotyczących rozmieszczenia pomieszczeń i ich ilości, a także wyposażenia gastronomicznego wraz z przyłączami do sieci wodno-kanalizacyjnej, gazowej i energetycznej. Projekt gastronomiczny zawiera również rysunki techniczne, dzięki którym prowadzenie wszelkich prac instalacyjnych, montażowych i budowlanych jest znacznie prostsze. Co więcej, dobrze skonstruowany projekt technologiczny restauracji zostanie bezproblemowo zaakceptowany przez Sanepid, a to znacznie przyspieszy otwarcie restauracji, baru czy kawiarni. Z tego względu warto powierzyć to zadanie specjalistom. Błędy na etapie projektowym opóźniają inwestycję i przynoszą straty finansowe. Przemyśl wyposażenie gastronomiczne Jakie wyposażenie do restauracji? To pytanie spędza sen z powiek wielu adeptom gastronomii. W związku z tym, że rynek oferuje naprawdę bogaty wybór urządzeń, w którym łatwo się pogubić, warto przygotować dokładny spis tego, co będzie nam bezwzględnie potrzebne. Bez jakich sprzętów nasza restauracja nie może się obejść? O tym zdecyduje karta dań. To na podstawie rodzaju posiłków, jakie zamierzamy serwować, powstaje spis urządzeń. Kiedy wiemy już, co i jak chcemy gotować, warto pamiętać o tym, by zakupione przez nas urządzenia objęte były gwarancją i opieką serwisową. Bardzo istotna jest także możliwość dowozu i montażu sprzętu przez sprzedawcę. Zaplanuj kartę dań Planując menu należy zadać sobie kilka ważnych pytań: Co oferuje lokal moich marzeń? Zakładamy, że lokale gastronomiczne otwierają pasjonaci – miłośnicy smaków czy szefowie kuchni. Aby biznes przynosił nam nie tylko profit, ale i przyjemność, warto w menu umieścić dania, które cenimy, jako konsumenci. Kto będzie moim klientem? Kiedy już wiemy, co chcielibyśmy oferować, warto zastanowić się, na jakich klientów liczymy i na tej podstawie skorygować swoje plany. Bywa, że restauratorzy mają dziesiątki pomysłów na potrawy i całą tę masę próbują wcisnąć do jednej karty. Jakie są konsekwencje? Po pierwsze: menu ze zbyt dużą możliwością wyboru zwyczajnie męczy konsumentów, po drugie: taka karta wymaga zapewnienia wielu zasobów surowcowych, a to podnosi koszty prowadzenia restauracji. Co jest teraz w trendach? Warto umieścić w menu pozycje, które aktualnie cieszą się dużym zainteresowaniem. Pamiętajmy jednak, że karta dań musi być spójna i oddawać charakter lokalu. Umieszczanie w niej na siłę potraw i napojów, które kompletnie odbiegają od obranego stylu mija się z celem. Czy będę mieć dostęp do surowców? Pamiętajmy o sezonowości surowców. Co prawda obecnie możemy sprowadzić wszystko, co tylko chcemy, choćby z drugiego końca świata, warto jednak mieć na uwadze jakość poszczególnych składników o określonej porze roku, a także koszty takich zakupów. Pamiętajmy również o graficznej formie przedstawienia listy potraw. Nieatrakcyjne, nieczytelne i co gorsza – brudne menu odstraszy nawet najbardziej wyrozumiałego klienta. Dlatego bardzo ważne jest zaprojektowanie karty w sposób przejrzysty i miły dla oka, a także dbanie o to, by wymieniać podniszczone egzemplarze na nowe. Program komputerowy Prowadzenie lokalu gastronomicznego to przedsięwzięcie niełatwe, dlatego warto zainwestować w program, który ułatwi nam codzienne działania. Intuicyjny w obsłudze, a jednocześnie funkcjonalny system informatyczny do restauracji pozwoli na sprawną obsługę klienta, dostarczając danych o produktach, zasobach i ewentualnych problemach. Promocja Reklama dźwignią handlu – któż nie zna tego sloganu? Jego pospolitość dorównuje prawdziwości. Nawet najlepsze menu, najbardziej oryginalny wystrój i najprzyjemniejsza obsługa nie pomogą, jeśli o naszym lokalu nikt się nie dowie. Istnieje wiele sposobów promowania gastronomii. Obecnie nie musimy już ograniczać się do kosztownych reklam w mediach czy rozdawania ulotek. Facebook, Instagram, Twitter dają szerokie pole do popisu. Wystarczy skorzystać z ich możliwości, by zaprezentować swoją ofertę, zaproponować atrakcyjne promocje, a także – co najważniejsze – zbudować relację z klientem. Konsument, który czuje, że o niego dbamy nie tylko w lokalu, ale także w social mediach (np. umożliwiając łatwą rezerwację stolika, odpowiadając na pytania i wątpliwości), z pewnością to doceni. Aby łatwiej kontrolować finanse przeznaczane na ten obszar, warto sporządzić plan marketingowy, w którym umieścimy szacowane koszty działań promocyjnych. Pamiętajmy także o tym, by pozwolić się znaleźć. Podstawą jest zadbanie o obecność w mapach Google, a także reagowanie na pojawiające się w wyszukiwarce komentarze. Ile kosztuje założenie restauracji? To chyba najważniejsze pytanie, które dręczy osoby marzące o własnym punkcie gastronomicznym. Cóż, koszty zależą od szeregu rozmaitych czynników: charakteru działalności, wielkości lokalu, rodzaju klienta, karty dań, lokalizacji, kosztów wynajmu itd. Jedno jest pewne, o rozpoczęciu gastronomii można zapomnieć nie dysponując kwotą minimum 300 tys. złotych. Źródło: Idziesz do restauracji. Jedzenie jest pyszne. Zamawiasz przystawkę, potem danie główne, rozważasz jeszcze deser, ale w połowie obiadu czy kolacji wiesz już, że masz dość. Ale jak to, wyrzucić takie dobre jedzenie? Z drugiej strony, wpychać na siłę? Bez sensu. Na szczęście jest rozwiązanie, o którym nie każdy myśli: resztki z obiadu (tzw. doggy bag). Jasne, są miejsca, gdzie porcje są niewielkie, można też podzielić się jednym daniem na 2 osoby, można wybrać menu degustacyjne, które zwykle obliczone jest tak, żeby spróbować wielu dań z karty, ale nie przejeść się. Jednak dla większości Polaków (to są dane statystyczne) liczy się cena. Z moich obserwacji (głównie lektura opinii w Zomato czy wręcz na stronach facebookowych restauracji) wynika też, że drugim wyznacznikiem jest ILOŚĆ. Jakiś czas temu trafiłam na recenzję Atelier Amaro w blogu Dania kontra Ania. Komentarze? „dania małe i nie mówię o cenie”, „za te pieniądze niektórzy muszą miesiąc przeżyć” czy „źle bym się czuła, wydając tyle pieniędzy na takie maleńkie porcje” – a to tylko pierwszych kilka. Dalej nie jest inaczej. Innymi słowy – liczy się smak potrawy (Polacy uwielbiają np. pizzę), ale liczy się też ilość na talerzu (dlatego jedna z pobliskich pizzerii reklamuje się pizzą o średnicy bodajże 60 cm). Nie mam z tym problemu – posiłek w Atelier Amaro to nie tyle obiad czy kolacja, co doświadczenie. Kto chce duży posiłek, idzie w inne miejsce. Ale jeśli już stoi przed Tobą półmisek wypełniony ziemniakami, mięsem i warzywami, nie musisz wybierać między niestrawnością z przejedzenia a „wyrzucaniem pieniędzy”. To naprawdę nic wstydliwego, poprosić kelnera o zapakowanie resztek na wynos. Jasne, są takie dania, które trudno zapakować, ale typowe drugie danie obiadowe, pizza czy makaron z sosem doskonale nadają się do powtórnego podgrzania. O ile są dobrze zrobione – a to też dodatkowy czynnik wpływający na ocenę w restauracji. Na zdjęciu – resztki z obiadu z Karczmy Bałkańska Dusza. To bardzo duża porcja, było takich dwie. Jedzenie jest wyjątkowo smaczne i pełen dzień w lodówce nic mu nie zaszkodził. Ten tekst przeczytasz w 10 minut Ciężar wykazania związku wydatków na nabycie przedmiotowej usługi gastronomicznej spoczywa na podatniku (tj. na spółce Y.). / ShutterStock Y spółka z (podatnik VAT czynny) działa w branży IT. W celach omówienia warunków współpracy spółka zaprosiła 5 listopada 2018 r. kontrahenta (zainteresowanego nabyciem usług świadczonych przez spółkę) na wspólny obiad (bez alkoholu) w restauracji. W spotkaniu uczestniczyli dyrektor z działów spółki Y (zatrudniony na umowę o pracę) oraz jeden z członków organów zarządczych kontrahenta. Nabyte usługi gastronomiczne pozostają w ścisłym związku z prowadzonymi rozmowami handlowymi, a ich jedynym (głównym) celem nie była poprawa wizerunku podatnika. Towarzyszyły czynnościom związanym z zawarciem kontraktu, co należy przyjąć jako bezpośrednio związane z przychodami podatnika wynikającymi z realizacji tego kontraktu. Koszty obiadu poniosła Spółka Y., tj. uczestniczący w obiedzie pracownik spółki Y (dyrektor) zapłacił za obiad kartą służbową. Na udokumentowanie posiłku została wystawiona na spółkę Y faktura z tytułu zakupu usług gastronomicznych na kwotę 194,40 zł, w tym VAT: 14,40 zł. 5 listopada 2018 r. fakturę tę odebrał osobiście uczestniczący w obiedzie pracownik spółki Y i tego dnia dostarczył do księgowości spółki Y. Jak spółka powinna rozliczyć zakup przedmiotowych usług gastronomicznych na gruncie CIT, VAT i PIT (obowiązki płatnika)? Firma nie posiada statusu małego podatnika. VAT i zaliczki na PIT rozlicza za okresy miesięczne. Rokiem podatkowym spółki jest rok kalendarzowy. CIT Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT). Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać łącznie następujące warunki: musi pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, nie może się znajdować na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, powinien być właściwie udokumentowany. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT). Jednak ustawa o CIT nie definiuje pojęcia reprezentacja. Z tego względu pojawiły się rozbieżności, jak należy interpretować to pojęcie, a w konsekwencji, jakie wydatki nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. W związku z tymi rozbieżnościami minister finansów w interpretacji ogólnej z 27 listopada 2013 r., nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, stwierdził, iż nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc., które dotyczą zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej. Wymienienie w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne nie oznacza, iż wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków. Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy, jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych. Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów będą te wydatki na zakup usług gastronomicznych, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Ponadto minister finansów podkreślił, iż nie pozostają w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na obiady dla rodziny, fundowane przyjęcia dla znajomych oraz usługi rozrywkowe”. Jak wskazał NSA w wyroku z 17 czerwca 2013 r. (sygn. akt II FSK 702/11): „wydatek na zakup nie każdej usługi gastronomicznej należy klasyfikować do kosztów reprezentacji wyłączonej z kosztów uzyskania przychodów. (…) Tylko wydatek na zakup tych usług gastronomicznych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz, podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. (…)”. W analizowanej sprawie nabyte usługi gastronomiczne (obiad z kontrahentem w restauracji) pozostają w ścisłym związku z prowadzonymi rozmowami handlowymi, a ich jedynym (głównym) celem nie była poprawa wizerunku podatnika. Towarzyszyły czynnościom związanym z zawarciem kontraktu, co należy przyjąć jako bezpośrednio związane z przychodami podatnika wynikającymi z realizacji tego kontraktu. A zatem wydatki na nabycie przedmiotowe usługi gastronomicznej mogą być uznane przez spółkę za koszt uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Ważne: Ciężar wykazania związku wydatków na nabycie przedmiotowej usługi gastronomicznej spoczywa na podatniku (tj. na spółce Y.). Otrzymana faktura dokumentująca zakup tej usługi powinna zostać opisana, tj. kto, z kim i w jakim celu spożywał wspólnie obiad, aby łatwiej było wykazać związek pomiędzy nabyciem tych usług a prowadzoną przez spółkę Y działalnością gospodarczą. Na potwierdzenie celu spotkania warto tez zachować inne dowody, np. korespondencję mejlową z kontrahentem, z której wynika zaproszenie na spotkanie (obiad) w restauracji) celem omówienia zasad współpracy. W analizowanej sprawie podczas obiadu nie był jednak serwowany alkohol, co ma istotne znaczenie, gdyż organy podatkowe przyjmują, że wydatki ponoszone przez podatnika na zakup napojów alkoholowych spożywanych podczas spotkań z obecnymi i potencjalnymi kontrahentami są ukierunkowaniem na reprezentowanie firmy i budowanie jej prestiżu (reprezentacja), a tym samym mieszczą się w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów (por. interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 grudnia 2014 r., nr IPTPB1/415-564/14-2/KO). Generalnie podatku od towarów i usług nie uważa się za koszt uzyskania przychodów. Z tym że jest takim kosztem podatek naliczony, ale w tej części, w której zgodnie z ustawą o VAT podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy VAT. I jeżeli naliczony VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o CIT). W stosunku do nabywanych usług gastronomicznych spółce nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego (stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT). Oznacza to, iż wydatek na nabycie przedmiotowych usług gastronomicznych stanowi dla spółki koszt uzyskania przychodów w kwocie brutto, tj. 194,40 zł. Koszty te stanowią tzw. koszty pośrednie. Koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia (art. 15 ust. 4d zdanie pierwsze ustawy o CIT). Za dzień ich poniesienia uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (zob. art. 15 ust. 4e ustawy o CIT). W analizowane sprawie przedmiotowa usługa gastronomiczna została nabyta i udokumentowana fakturą 5 listopada 2018 r. Spółka powinna zatem potracić ten wydatek jako koszt na dzień 5 listopada 2018 r. Podsumowując, w listopadzie 2018 r. spółka ma prawo do zaliczenia w koszty podatkowe kwoty 194,40 zł. VAT Podatek naliczony Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT). W analizowanej strawie podatek naliczony wynika z otrzymanej faktury z tytułu zakupu usługi gastronomicznej na kwotę 14,40 zł. W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1 in principio ustawy o VAT). Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik VAT czynny, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT (związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni) oraz nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 88 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób. Zatem pomimo pośredniego związku czynnościami opodatkowanymi VAT spółka nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia przedmiotowej usługi gastronomicznej w kwocie 14,40 zł. Podatek należny Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. W analizowanej sprawie usługa gastronomiczna została nabyta przez spółkę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Nie można zatem twierdzić, iż w związku ze spożyciem obiadu przez pracownika spółki (dyrektora) oraz osobę reprezentująca kontrahenta doszło do nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste tych osób. Zatem od tej czynności nie wystąpi podatek należny. PIT Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (art. 12 ust. 1 ustawy o PIT). Użyty tu zwrot w szczególności oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Do przychodów ze stosunku pracy ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale również wartość otrzymanych świadczeń w naturze, czy nieodpłatnych świadczeń poniesionych na rzecz pracownika. Ważne: Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy o PIT). Nieodpłatnym świadczeniem jest każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków). Z powodu niejednolitości stanowisk sądowych dotyczących kwestii „nieodpłatnego świadczenia” zasadniczego znaczenia nabrał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. TK definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które: - zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie); - zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść; - stanowią wymierną korzyść przypisaną indywidualnemu pracownikowi (korzyść nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów). W analizowanej sprawie można uznać, iż spożyty w czasie spotkania z kontrahentem posiłek stanowi dla pracownika spółki narzędzie służące prawidłowemu wykonaniu przez niego obowiązków służbowych. Brak jest zatem podstaw do twierdzenia, że posiłki finansowane przez spółkę w celu efektywnego przeprowadzenia spotkania stanowią dla pracowników jakiekolwiek przysporzenie. Zatem wartość tych usług nie stanowi dla pracowników przychodu ze stosunku pracy z tytułu nieodpłatnego świadczenia. W sytuacji gdy faktyczne korzyści z oferowanych posiłków odnosi przede wszystkim pracodawca, a nie jego pracownicy, nie można stwierdzić, że po stronie pracowników wystąpi przysporzenie majątkowe stanowiące przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT. Zatem na spółce (pracodawcy) nie będzie ciążył obowiązek płatnika, o którym mowa w art. 31 ustawy o PIT, tj. obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na PIT (por. interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 10 lutego 2014 r., nr IPTPB1/415-710/13-4/MD; interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 września 2012 r., nr ILPB1/415-680/13-2/IM). Analogiczna sytuacja występuje po stronie kontrahentów biorących udział w spotkaniu. Trudno jest zatem twierdzić , iż po stronie osoby reprezentującej kontrahenta, w związku ze spożyciem zafundowanego obiadu, powstał przychód z tzw. innych źródeł, o który mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT (por. interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 marca 2010 r., nr IPPB1/415-935/09-7/KS). Na spółce nie ciąży zatem obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C dla tej osoby. Podsumowując, na spółce w związku ze spożyciem obiadu przez jej pracownika i osobę reprezentująca kontrahenta nie ciążą żadne obowiązki płatnika podatku PIT. Schemat rozliczenia listopada spółki Y* podatek należny: nie wystąpi podatek naliczony do odliczenia: nie wystąpi (od nabycia usługi gastronomicznej nie odliczamy VAT) Koszty uzyskania przychodów: 194,40 zł Spółka nie ma obowiązku składać deklaracji zaliczkowej, powinna jednak uwzględnić przedmiotowe koszty uzyskania przychodów w kwocie 194,40 zł przy obliczeniu zaliczki na CIT podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego, a po zakończeniu roku podatkowego uwzględnić ją w zeznaniu rocznym CIT-8. PIT: (obowiązki płatnika) – nie wystąpią 2. TERMIN ZŁOŻENIA DEKLARACJI: CIT-8: 1 kwietnia 2019 r. (31 marca 2019 r. to niedziela) * w schemacie rozliczenia pominięte zostały inne zdarzenia/czynności Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( z 2018 r. poz. 1036). Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( z 2017 r. poz. 1221 ze zm.). Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( z 2018 r. poz. 1509 ze zm.). Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję Zobacz więcej Przejdź do strony głównej fot. Adobe Stock Tani obiad nie musi być nudny. Jeśli twój budżet domowy jest ograniczony, bądź bardziej kreatywna. Kluczowe jest bowiem łączenie ze sobą odpowiednich składników i przypraw. Zapiekanki makaronowe i ziemniaczane, makarony, a nawet kotlety z ziemniaków (kotlety ruskie) nie są drogimi daniami, a są smaczne, sycące i bardzo pożywne. Oszczędzanie nie jest łatwe, zwłaszcza gdy ceny żywności nieustannie rosną. Jeśli chcesz przygotować tanie i smaczne danie obiadowe, z pewnością przyda ci się nasz zbiór przepisów. Znajdziesz w nim 30 pomysłów na niedrogi obiad. Jak ugotować tani obiad? Jednym z najtańszych dań obiadowych są zupy i dania jednogarnkowe z ziemniakami. W niektórych przypadkach koszt porcji nie przekracza nawet 2 zł. Tani obiad może się również składać z mięsa - pierś z kurczaka czy indyka nadal jest w rozsądnych cenach - koszt porcji może być niższy niż 4 zł. Jeśli chcesz przyrządzić smaczny i tani obiad, w sklepie zamiast importowanych produktów wybieraj sezonowe warzywa i owoce. Chociaż ich największy wybór jest latem i wiosną, zimą i jesienią także znajdziesz coś dla siebie. Warzywa korzeniowe, kapustne oraz dynie są dostępne przez cały rok, a dostarczają wielu potrzebnych składników odżywczych. Kolejna zasada taniej kuchni to recykling – z obierek warzyw przyrządź bulion. Z warzyw z rosołu możesz za to przyrządzić pyszny pasztet lub farsz do mięsa. Mięso z gotowania wywaru doskonale nada się do pysznych pierogów. W ten sposób nie tylko oszczędzisz parę groszy, ale i znacznie zredukujesz ilość wyrzucanych przez siebie śmieci. Idea zero waste pełną parą! Mniej znaczy więcej – dlatego nie kupuj tysiąca produktów do jednego dania. Zamiast tego zajrzyj do kuchennych szafek i pomyśl, czy możesz zastąpić jakiś składnik czymś, co masz już w domu. W ten sposób również ograniczysz odpady i nie kupisz niepotrzebnych rzeczy! Zawsze miej w domu kaszę, suche rośliny strączkowe i paczkę mrożonych warzyw. Z tych składników zawsze przyrządzisz pyszny wegetariański posiłek dla całej rodziny. Nikt nie pomyśli, że wydałaś na niego zaledwie kilka złotych. Pamiętaj, że na ich smak ma wpływ to, jak je przechowujesz. I najważniejsze - nie oszczędzaj na przyprawach. Najprostsze danie, jak np. kasza z warzywami czy zwykłe pieczone ziemniaki, odpowiednio doprawione, mogą smakować jak z najlepszych restauracji. 30 przepisów na tani obiad:

obiad jak z restauracji